Ben je pas afgestudeerd? Denk je ‘Yes, eindelijk, ik ben er…?’ Prima, in zekere zin klopt dat ook. Maar vergeet niet dat er weer wat van je verwacht wordt. Nadat je even hebt genoten van het feit dat je je diploma op zak hebt en lekker hebt kunnen ontspannen, beland je in de volgende fase: het solliciteren.

Die droombaan zoeken gaat nu beginnen en daar moet je nog voor strijden ook.
Het begint met een mooi cv en een motivatiebrief die eruit springt. Vervolgens hoop je natuurlijk dat je op gesprek mag komen. In spanning wacht je op een reactie. Je bent blij: je wordt uitgenodigd! Hoe bereid je je goed voor?

  • Speur het internet af: Waar staat het bedrijf voor, wat willen ze bereiken, Wat straalt het bedrijf uit, zijn ze onlangs nog in het nieuws geweest? Lees je in!
  • Bedenk waarom je juist bij dit bedrijf wilt werken. Waarom nou juist jíj geschikt bent voor deze functie en wat je wilt gaan toevoegen aan dit bedrijf in deze functie.
  •  Bedenk kernwaarden/positieve eigenschappen van jezelf en negatieve eigenschappen/ontwikkelpunten (vergeet hierbij niet concrete voorbeelden waarin dit blijkt).
  •  Bedenk vragen die je nog wilt weten over het bedrijf/de functie.
  •  Ga vroeg naar bed, zoek het adres op, plan je route en leg je outfit klaar.

‘We weten genoeg’

Wat kan er dan nog misgaan? Ik spreek uit ervaring: er kan nog van alles misgaan. Helaas ben je er nog niet met een goede voorbereiding. Los van verdwalen, de trein missen, een file, een gat in je panty, een afgebroken hak, de naam van contactpersoon vergeten, etc. kunnen de gesprekken ook gewoon niet goed gaan. Zo heb ik meegemaakt dat je bij binnenkomst al een stempel op je hoofd krijgt: ‘ongeschikt’. Zie dan nog maar de ander ervan te overtuigen dat je wel degelijk geschikt bent. Ik kreeg vragen als: ‘Waarom denk jij dat mensen naar jou zullen luisteren?’ Of: ‘Hoe zou jij ervoor zorgen dat je het wel voor elkaar krijgt?’ Met zwetende handjes deed ik mijn best en na een uur kwamen de verlossende woorden: ‘We weten genoeg’. Ik wist ook genoeg.

Ook heb ik hele vermoeiende gesprekken meegemaakt met vragen die je compleet doorzagen. Dat je een mooi antwoord geeft en dat ze doorvragen en doorvragen totdat je niet meer weet waarom je iets aan het vertellen was. Of dat de mensen die jou moeten interviewen totaal niet voorbereid zijn en jouw cv op dat moment voor het eerst zien. Soms stellen de mensen die jou moeten interviewen alleen standaard vragen, alsof ze voor het eerst iemand interviewen en hier zelf ook zenuwachtig voor zijn.

Ik vroeg mij echt vaak af; ‘Waarom moet dit? Krijgen zij zo een goed beeld van mij? Willen zij wel echt iemand aannemen?’ En de vraag ‘Solliciteren, is dat nou leuk?’

Gelukkig kan het ook anders. Met een hartelijk welkom voelt de sollicitant zich op zijn gemak. Goede vragen stellen zodat de sollicitant zich echt kan laten zien, is voor beide partijen fijn. Een complimentje of een eigen ervaring van de interviewer kan ook wonderen doen. Het maakt het gesprek een stuk aangenamer, de sollicitant komt beter tot z’n recht, wat het geheel een stuk doeltreffender maakt.  En ja, op die manier kan solliciteren best leuk zijn!